Siyasi fikir ayrılıkları yüzünden işten cikartilma olayları zaten varken gezi eylemleri patlamasindan sonra iyice artti ve insanları işten cikartma tehditleriyle sindirip korkutmaya basladilar. Benim de basima boyle bir sey geldi. Hem de ben bir sendikanin basin calisaniydim ve normal sartlarda sendika bu sekilde olaylara karsi iscilerin haklarini aramakla ugrasirken kendi calisanlarina bu sekilde davranmasi cok ironiktir. Siyasi gorusum muhalif oldugu icin, gezi yuruyuslerinde yer aldigimi öğrendikleri icin genel sekreter tarafından odasina cagirildim ve bu yuruyuslere katilmamin kuruma zarar verdiğini soylemesi uzerine is saati disinda yaptigim her seyin beni bagladigini demokratik hakkimi kullandığımı soyledim. Bu durumu yonetimle goruseceginj bildirdikten sonra defalarca buna benzer kucuk ve rahatsiz edici olaylarin devami geldi. Bir kac ay bir gun Ankara’ya ve benim oturdugum semte cok uzak bir yerde acilan subeye buro elemani alacak durumda olmadiklarini ve bu yuzden bu goreve beni layik gorduklerini soylediler. Lutufmus gibi. Basın personeli oldugumu ve benim oturdugum yere cok uzak oldugunu dolayisiyla is kanunlarina gore cok gecerli sebeplerim de oldugundan gorevi reddetme hakkimi kullandim. Bana surekli “sen bilirsin” diye tekratlayan cumleler karsisinda istedikleri cevabı vermeyecegimi, isimden memnun oldugumu ve gorev tanimimin daha dusuk bir gorev tanimiyla degistirilemeyecegini soyledim. Ve yine her seyin yasalara uygun sekilde yapilmasi gerektigini butun bu islemlerin bana yazili olarak bildirilmesi gerektigini soylemem uzerine isten cikisim verildi. Psikolojik olarak cok yiprandigim bir surecti ve hala da devam ediyor. Insanlarin hu sekilde korkutulmasi beni daha da cok uzuyor. Simdi onlarla is mahkememiz var. Sormayin o da ayri bi vukuat zaten. Yasalrda is mahkemesinin 4 ay icerisinde sonuclanmasi gerekirken bana 5 ay sonra yani onumuzdeki kasim ayinda mahkeme gunu verdiler. Buna soyleyecek hicbir seyim kalmadi zaten. Bu surecte ayrica yorucu. Is arama surecinin sıkıntısını zaten soylememe gerek yok. Ama tum bunlara ragmen yine de bir sekilde bu olaylarla basedebilecegimizin farkindayim. Yeter ki onlar korkutuyor diye işsizlikle tehdit ediyorlar diye boyun egmeyelim. Onlar bu sekilde kendilerinj daha gucsuz hissedeceklerdir.
Dayanışma mesajınız için ve deneyiminizi paylaştığınız için çok teşekkür ederiz. Fırsatınız olursa daha detaylı yüzyüze de dinlemek isteriz. İstanbul’daysanız cuma akşamı sinema etkinliğimize bekleriz.
Eylul ayinda istanbul da olacagim. Gorusmeyi ben de isterim. Sizinle nasil iletisime gecebilirim peki??
mahinur balta
Sudan sebeplerle isten cikartildigimi digim an yasadigim hayal kirikligi ve panigin kelimelerle tarifi mumkun degil. Yasal haklarim konusunda birseyler biliyordum ama bildiklerimden emin olmam gerekiyordu. Internette arastirma yaparken bu siteyi kesfetmem bildigim herseyin netlesmesini sagladi. Her ne sebeple olursa olsun calisan isten cikartildigi an asagida belirtecegim haklara 100/100 sahiptir.
1) 6 aydan az calismissa 15 gunluk ihpar tazminati+15 gun icinde hergun 2 saat is arama ve is gorusmesi gidis gelis ucreti
2) maasin tamami eksiksiz
3) yasa ve mevzuat geregi haftalik calisma 45 saatle sinirlidir. Isveren bu saat uzerinde mesai saati uygulayabilir, cumartesi pazar bile calistirabilir. Ama 45 saat uzerinde calistirdigi her saatin ucretini mesai olarak odemek zorundadir.
isveren sudan sebeplerle calisanin is akdini sonlandirdiginda yukaridaki mevzuati uygulamaz ise calisan hicbirseyi imzalamayip ve maasini dahi almayip SGK ya suc duyurusunda k zorundadir.
Aksi durumda hicbir hakkini alamaz.
Calisan mevzuati haklarini bildigini beyan edince isveren SGK dan yiyecegi 50-60 bin ceza yerine calisanin haklarini odemeyi kabul etmek zorunda kalmaktadir.
Ben yukarida maddelendirdigim tum haklarimi aldim. Bu sitenin bilgilerimi desteklemesi sayesinde de haklarimi savunurken daha guclu durdum.
Lutfen hakkiniz nedir, zor durumda kaldiginizda hangi kurum kurulus yaninizda arastirin bilincli davranin..
Merhaba, ben 1 yıldır ozel bir sirkette calısıyorum. Bu ay 13. ayım doldu. Ama konu su ki ise girdigim ilk 4. aydan itibaren surekli mesaiye kalmaya basladım. Mesaiye kalmadıgım hafta sonları işler bitmemiş diye uyarı alıyordum. Bazen mudurum cok sinirli oluyor ve her seyin sinirini benden cıkarıyor. Benim de olmayan sucumu affettirmek icin yapmam gereken tek sey haftanın her gunu ve hafta sonu 1 gun mesaiye kalmak oluyor.
Bunlara simdiye kadar katlanmamın sebebi 1 yılımı doldurmak istememdi. Sonucta 1 yılım dolunca isten cıkarılsam da tazminat odenecegini biliyordum. Bu arada yılbası zamanı her sirkette oldugu gibi zam yapmamak adına baskıyı daha cok arttırıp yaptıgımız hicbir isi begenmemeye basladılar. Her gun calırıken hıckırıklarla agladıgımı, eve 12’lerde dondugumu ve bir sosyal hayatım kalmadıgını anlatmama gerek yok sanırım. Bu surec sonucta subatta psikologa gitmeme basladım ve doktorum sayesinde su an saat 6’da isten cıktıgım gunlerin sayısı artmıs oldu. Hatta haftada en fazla 2 gun kalıyorum. Ama sorun su ki hala her hafta sonu 1 gun mutlaka mesai ucreti olmadan calısıyorum(resmi calısma gunum haftada 5 gun) calısıyorum ve ogle aralarını en fazla yarım saat olarak kullanıyorum.
Eger bir hafta sonu calısmazsam ilk pazartesi gunu gayet sinirli hallerle gelmedigimi pişman ediyorlar.
Bugun yine mudurden azar yedim ve artık bıktım. 27 yasında bir kadınım ve bu hallere artık dayanamıyorum.
Eger işten cıkarılırsam haklarım neler olacak. Bu konuda bilgi almak istiyorum.
İşten Atıldım 
Siyasi fikir ayrılıkları yüzünden işten cikartilma olayları zaten varken gezi eylemleri patlamasindan sonra iyice artti ve insanları işten cikartma tehditleriyle sindirip korkutmaya basladilar. Benim de basima boyle bir sey geldi. Hem de ben bir sendikanin basin calisaniydim ve normal sartlarda sendika bu sekilde olaylara karsi iscilerin haklarini aramakla ugrasirken kendi calisanlarina bu sekilde davranmasi cok ironiktir. Siyasi gorusum muhalif oldugu icin, gezi yuruyuslerinde yer aldigimi öğrendikleri icin genel sekreter tarafından odasina cagirildim ve bu yuruyuslere katilmamin kuruma zarar verdiğini soylemesi uzerine is saati disinda yaptigim her seyin beni bagladigini demokratik hakkimi kullandığımı soyledim. Bu durumu yonetimle goruseceginj bildirdikten sonra defalarca buna benzer kucuk ve rahatsiz edici olaylarin devami geldi. Bir kac ay bir gun Ankara’ya ve benim oturdugum semte cok uzak bir yerde acilan subeye buro elemani alacak durumda olmadiklarini ve bu yuzden bu goreve beni layik gorduklerini soylediler. Lutufmus gibi. Basın personeli oldugumu ve benim oturdugum yere cok uzak oldugunu dolayisiyla is kanunlarina gore cok gecerli sebeplerim de oldugundan gorevi reddetme hakkimi kullandim. Bana surekli “sen bilirsin” diye tekratlayan cumleler karsisinda istedikleri cevabı vermeyecegimi, isimden memnun oldugumu ve gorev tanimimin daha dusuk bir gorev tanimiyla degistirilemeyecegini soyledim. Ve yine her seyin yasalara uygun sekilde yapilmasi gerektigini butun bu islemlerin bana yazili olarak bildirilmesi gerektigini soylemem uzerine isten cikisim verildi. Psikolojik olarak cok yiprandigim bir surecti ve hala da devam ediyor. Insanlarin hu sekilde korkutulmasi beni daha da cok uzuyor. Simdi onlarla is mahkememiz var. Sormayin o da ayri bi vukuat zaten. Yasalrda is mahkemesinin 4 ay icerisinde sonuclanmasi gerekirken bana 5 ay sonra yani onumuzdeki kasim ayinda mahkeme gunu verdiler. Buna soyleyecek hicbir seyim kalmadi zaten. Bu surecte ayrica yorucu. Is arama surecinin sıkıntısını zaten soylememe gerek yok. Ama tum bunlara ragmen yine de bir sekilde bu olaylarla basedebilecegimizin farkindayim. Yeter ki onlar korkutuyor diye işsizlikle tehdit ediyorlar diye boyun egmeyelim. Onlar bu sekilde kendilerinj daha gucsuz hissedeceklerdir.
Dayanışma mesajınız için ve deneyiminizi paylaştığınız için çok teşekkür ederiz. Fırsatınız olursa daha detaylı yüzyüze de dinlemek isteriz. İstanbul’daysanız cuma akşamı sinema etkinliğimize bekleriz.
Eylul ayinda istanbul da olacagim. Gorusmeyi ben de isterim. Sizinle nasil iletisime gecebilirim peki??
Sudan sebeplerle isten cikartildigimi digim an yasadigim hayal kirikligi ve panigin kelimelerle tarifi mumkun degil. Yasal haklarim konusunda birseyler biliyordum ama bildiklerimden emin olmam gerekiyordu. Internette arastirma yaparken bu siteyi kesfetmem bildigim herseyin netlesmesini sagladi. Her ne sebeple olursa olsun calisan isten cikartildigi an asagida belirtecegim haklara 100/100 sahiptir.
1) 6 aydan az calismissa 15 gunluk ihpar tazminati+15 gun icinde hergun 2 saat is arama ve is gorusmesi gidis gelis ucreti
2) maasin tamami eksiksiz
3) yasa ve mevzuat geregi haftalik calisma 45 saatle sinirlidir. Isveren bu saat uzerinde mesai saati uygulayabilir, cumartesi pazar bile calistirabilir. Ama 45 saat uzerinde calistirdigi her saatin ucretini mesai olarak odemek zorundadir.
isveren sudan sebeplerle calisanin is akdini sonlandirdiginda yukaridaki mevzuati uygulamaz ise calisan hicbirseyi imzalamayip ve maasini dahi almayip SGK ya suc duyurusunda k zorundadir.
Aksi durumda hicbir hakkini alamaz.
Calisan mevzuati haklarini bildigini beyan edince isveren SGK dan yiyecegi 50-60 bin ceza yerine calisanin haklarini odemeyi kabul etmek zorunda kalmaktadir.
Ben yukarida maddelendirdigim tum haklarimi aldim. Bu sitenin bilgilerimi desteklemesi sayesinde de haklarimi savunurken daha guclu durdum.
Lutfen hakkiniz nedir, zor durumda kaldiginizda hangi kurum kurulus yaninizda arastirin bilincli davranin..
Merhaba, ben 1 yıldır ozel bir sirkette calısıyorum. Bu ay 13. ayım doldu. Ama konu su ki ise girdigim ilk 4. aydan itibaren surekli mesaiye kalmaya basladım. Mesaiye kalmadıgım hafta sonları işler bitmemiş diye uyarı alıyordum. Bazen mudurum cok sinirli oluyor ve her seyin sinirini benden cıkarıyor. Benim de olmayan sucumu affettirmek icin yapmam gereken tek sey haftanın her gunu ve hafta sonu 1 gun mesaiye kalmak oluyor.
Bunlara simdiye kadar katlanmamın sebebi 1 yılımı doldurmak istememdi. Sonucta 1 yılım dolunca isten cıkarılsam da tazminat odenecegini biliyordum. Bu arada yılbası zamanı her sirkette oldugu gibi zam yapmamak adına baskıyı daha cok arttırıp yaptıgımız hicbir isi begenmemeye basladılar. Her gun calırıken hıckırıklarla agladıgımı, eve 12’lerde dondugumu ve bir sosyal hayatım kalmadıgını anlatmama gerek yok sanırım. Bu surec sonucta subatta psikologa gitmeme basladım ve doktorum sayesinde su an saat 6’da isten cıktıgım gunlerin sayısı artmıs oldu. Hatta haftada en fazla 2 gun kalıyorum. Ama sorun su ki hala her hafta sonu 1 gun mutlaka mesai ucreti olmadan calısıyorum(resmi calısma gunum haftada 5 gun) calısıyorum ve ogle aralarını en fazla yarım saat olarak kullanıyorum.
Eger bir hafta sonu calısmazsam ilk pazartesi gunu gayet sinirli hallerle gelmedigimi pişman ediyorlar.
Bugun yine mudurden azar yedim ve artık bıktım. 27 yasında bir kadınım ve bu hallere artık dayanamıyorum.
Eger işten cıkarılırsam haklarım neler olacak. Bu konuda bilgi almak istiyorum.
Merhaba Göksu, zor bir deneyim olmuş, sana mailden ulaşıyoruz. Kendini sakın yalnız hissetme.